 |
| artwork by D B Clemons |
පසූවුන හෝරා හතලිහ මුලුල්ලේ මා
ඔබ කම්මුල්....වල ගැසුන ඒ කම්මුල්..
රෝසපාටදැයි නොදැනෙනා දඟකාර ඔබැ දෙතොල්..
සිය දහස් වාරයක් සිපගත්තා සේමැ...
තවමත් සිපගන්නෙමි...
සංතර්පනය නොවූ විහඟකු සේ..
සංවේදී මා නාස් පුඩු සොයනුයේ...
ඔබැ සුවඳමැය...
පිපිදෙමින් සිටි..
එහෙත්...
විහින් ගිලිහුන මලකින් කෙසේ පතම්ද...
සුවඳ...
එමල සේපාලිකා මලක් නොවන්නේම නම්.....!
සුවඳ..සුවඳ.. හැම තැනම.. බයේ බෑ අප්පා කොමෙන්ට් එකක් දාන්නත්.. :)))))
ReplyDeleteසුවඳට බය ගඳට කැමතිනයනේද සර්....😂
Deleteගස මල අත නොහැරියත්
ReplyDeleteවිහින් ගිළිහී යන්නේ මලමැය.
ගස මල් පුපුදුවන්නේ කුමටද...?
Deleteඑතැනයි හරය ඇත්තේ..නොවෙද මා මිතුර...!
පසූවුන හෝරා හතලිහ මුලුල්ලේ??????????????
ReplyDeleteමට නම් පැය 2ක් 3ක් ඉන්නකොට එපා වෙනවා...(මම කවි තෙරුම් ගන්නවා වැරදිද?)
මොනාද එපාවෙන්නේ මෙන්ඩෝ...ඈ...!
Delete😂
Olafactory abilities better than visual ones ?
ReplyDeleteNaturally .....!
Deleteඅපූරු ප්‍රේමණීය සංකල්පනාවක්...ඒත් අන්තිම ටික ගැලපෙන්නෙ නෑ වගේ මටනම්. මේ සිතුවිල්ල ලස්සනට තියලා අන්තිම ටික වෙන කවියක කොටසක් කලානම් හරි... මටනම් එහෙම හිතෙනවා...
ReplyDeleteඅනික මලක් කොහොමද විහින් ගිලිහෙන්නේ ?සොබාදහමේ හෝ මිනිසාගේ ක්‍රියාවකින් නේද කොහොමත් පරවෙලා වැටෙන්න පිපෙන මල අකාලේ ගිලිහෙන්නෙ...?සේපාලිකානම් ඉතින් කෝමත් රෑ පිපිලා උදේ බිම වැටෙන මලක්..
ඉතිං ලියන්නකෝ ඒ 'වෙන' කවිය ඕක එඩිට් කරලා..මට මේ කවි ලියන්න තියා කන්න බොන්නවත් විදියක් නැතුව ඉන්නේ පොඩි කරදරයක් වෙලා..තාමත් ලෙඩ ඇඳේ. සනීපවෙනකං කියවන්න ලියන්න මෙයා ඒ කවිය...!
Deleteඩෙටොල් සුවඳත් මරු අප්පා...😂
This comment has been removed by the author.
Deleteනංගි දැන් නම් කවිය හරියට ලියවිලා වගේ
Deleteවෙලාවකට හිතෙනවා මේක තේරෙනවා කියලා... :)
ReplyDeleteආයේ හිතෙනවා නැහැ කියලත්... ;(
ඒත් අර ෆොටෝ එක...
ඇයි ලොකු පොටෝ එක කේස් ද...?
Deleteමල ගසකින් වෙන් වුණාම
ReplyDeleteසුවඳ නොදී පර වුණාම
එය දරා ගන්න ගහ වැල කොළ
තාම දන්නේ නෑ
මල එය කියා දුන්නේ නෑ ...
ගඟ දිය රැළි වෙන් වුණාම
මහ මුහුදට එක් වුණාම
එය දරා ගන්න ගංගාවක්
තාම දන්නේ නෑ
දිය රැළි කියා දුන්නේ නෑ ....
සඳ අහසින් බැස ගියාම
එළිය නොදී සැඟවුණාම
එය දරාගන්න අහසත්
තාම දන්නේ නෑ
සඳ එය කියා දුන්නේ නෑ ...
මා හැර දා ඔබ ගියාම
රිදවුණු සිත හදා ගන්න
දුක දරා ගන්න
මම නම් තාම දන්නේ නෑ
ඔබ එය කියා දුන්නේ නෑ ....
.
පද - ආණමඩුවේ සුනිලා හෙට්ටිආරච්චි
සංගීතය - ආචාර්ය රෝහණ වීරසිංහ
ගායනය - කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ
සඳ එය කියා දුන්නේ නෑ ...!
Deleteමෙන්න රිප්ලයි
Deleteමල ගසකින් වෙන් වුණාම
ReplyDeleteසුවඳ නොදී පර වුණාම
එය දරා ගන්න ගහ වැල කොළ
තාම දන්නේ නෑ
මල එය කියා දුන්නේ නෑ ..
මිහිරි ගීතයක් නේද සුදෝ...!
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThanks...!
DeleteColour blindness enhances other senses.
ReplyDeleteNature my friend ..Nature..!
Deleteඔහේට කෑමවල සුවඳ එහෙම එන්නෙම නැද්ද?
ReplyDeleteමෙහේට නං එනවා..ඔහේට එන්නේ නැතිය...!
Delete:)
නිබඳ මතකෙ රස සිහිනය මැවේවිනම්
ReplyDeleteසබඳ එපෙතිවල මෘදුබව දැනේවිනම්
නුඹද නිතර ඒ පහසම සොයාවිනම්
සුවඳ වර්ග නොකරනු එය විඳීවිනම්....
ජයවේවා!!!
ජයවේවා...!
Deleteමේක නම් තේරුණා... හැබැයි සේපාලිකා මලක් ම වෙන්න ඕනෙ ඇයි
ReplyDeleteසේපාලිකා මල් පරවෙලා ගහෙන් හැලුනම නේ අපි අහුලන් සුවඳ බලන්නේ හිටං....!
Deleteඅම්මට හුඩු...දැන්නේ මේක සිරාවටම තේරුණේ. ඔහේ මාර පොරක් නෙව
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteවල ගැසෙන දෙකම්මුල් රෝස පැහැ නා දෙතොල් නවත්තයි නම් හද ඔබේ ආදරය හො සන්ගාරය අතර අතරමං වී පැය 40ක් නොව ජීවිතය පුරාවට දිව යන්න හිතනවානම් එය අරුමයක් නොව.
ReplyDeleteමගෙ බෙටර් හාෆ් සේපාලිකා ගෙන් ගුටිකෑවත් මට සනීපයි කියල වගේ මේ කියන්නෙ.
ReplyDeleteසමාව අවසර මට කවිය තේරුනේ ඒමයි ...
පන්නරය - .... ko meke ithuru ewwa????????????????????
ReplyDelete