හුටා..සුද්දා අදත් වහලා බං....!

මම දකුනට පෙම් බැන්දේ බොහෝම ඉස්සර..ඒක දිග කථාවක් උනත් ටික ටික එහේ මෙහේ ලිව්වා...!

කොහොමෙන් කොහොම හරි දැන් වෙනකොට මම මගේ ජීවිතේ බෙදාගෙන දවස ගෙවන කෙනෙක්, ඒ කියන්නේ මම දෙබිඩ්ඩෙක්, දෙබිඩ්ඩෙක් කිව්වට ඩුවල් සිටිෂන්ශිප් එහෙම ගත්ත අය වගේ දෙබිඩ්ඩෙක් නෙවෙයි, ඩුවැලිටි එකේ ජීවත්වෙන කෙනෙක් සාර්ථක විදියට, ඒ කිව්වේ වටපිටාව, පවුල්, වෘත්තිය අරවා මේවා අවුල් නොකරගෙන , ජීවත්වෙන දෙබිඩ්ඩෙක්....!

සාර්ථක වෙන්න හේතුව මට ඇඩ්ඩ්‍රස් නැති කම, මම ඉපදුනේ අම්පාරේ සෙන්ට්‍රල් කෑම්ප් එකේලු, ඉස්කෝලම ගොඩකට ගියාලු, රටවල් තුන හතරක ජීවත් උනාලු, ඉතින් ඇරියස් අඩුයි...දේවල් බෙදාහදාගෙන ජීවත් වෙන්න ඇති වෙන්න පන්නරය හම්බෙලා තියෙන්නේ මේක කියවන ඔබලා වගේ දේවල් දන්න අයගෙන්...! ඉතින් අවුල් අඩුයි...!

වර්තමානය කියල දෙයක් තියෙනෙවනේ..අන්න ඒකේ මම දෙබිඩ්ඩෙක් වෙන්නේ මගේ කාලය 60%-40% ප්‍රතිශථයට ( ස්පෙලින්ග් වැරදියි මම හිතන්නේ..) නගරයයි ගමයි අතරේ බෙදාහදාගෙන ජීවත් වෙන නිසා..අහන්න එපා ඕන් හැට මොකක්ද, හතලිහ මොකක්ද කියලා අපේ ලොකු අම්මාවත් දන්නේ නෑ ඒක හොඳේ...!

ඒ උනාට මේ වෙලාවෙ නම් මම ඉන්නේ ගමේ..ඒ කියන්නේ දකුනේ..හැබැයි මේ මගේ ඉපදුන ගම නෙවෙයි (විසිරි ඇහුවා එක දවසක් එහෙම..තව නූලෙන් ඉන්ජෙක්ශන් ගහනවා ඒ ඇත්තී මට..මම හරි බයයි ඔය කටු වලට..අපි ඉබ්බොන්ට හරි ලව් හරිය..)

හරි ගමට එමු...මාතරින් කතරගම පැත්තට යනකොට, දෙවුන්දර, ගන්දර, තලල්ල, හුන්නදෙනිය, බතීගම එහෙම පහුකොලාම එනවා ඔය අපි කොළඹ ඉඳන් ගාලු පාර කියන එක දෙකට බෙදෙන නගරයට..ඇත්තටම...පාරම්පරිකව අපේ ඇත්තෝ කතරගං ගියේ ඒ අපි කියන ගාලු පාර , ඒ කියන්නේ මුහුද අද්දරින් කතරගම පැත්තට ඇදෙන පාරේ ඔය කිව්ව නගරෙන් ඒ කියන්නේ දික්වැල්ලෙන් හැරිලා බෙලිඅත්ත හරහා තංගල්ලට ගොහින්.

දික්වැල්ල ටවුම මැදින්  වමට හැරුනාම යෝනකපුර මැදින් වැවුරුකන්නල හරහා වලස්ගලින් දකුනට ගියාම බෙලිඅත්ත, එතනින් වමට හැරුනාම රදම්පොල...ඒත් දැන් මහවෙල පාර හදලා දික්වැල්ල පහුකොරාන ප්‍රයිවට් බස්නං යන්නේ ගොඩාක් වෙලාවට මහවෙල පාරේ තංගල්ල පැත්තට, ඒ උනාට තාමත් සීටීබී බස් නං යෝනකපුර අස්සෙන් බෙලිඅත්ත හරහා තමා ඉතින් තංගලු යන්නේ..!

ඉතින් මේ දික්වැල්ලට මම පෙම් බැන්දා 2001දී......!

ඒ සෙනෙහස ආත්ම ගානක් පතාගෙන ආ බැඳීමක්..ඒත් ඒ ඇත්ති දැන් දිව්‍යලෝකේ ඉඳන් මම කරන කියන ඔක්කොම බලාගෙන ඉන්නවා..ඒ ඇත්ති එලොව ගියේ මට ජීවිතයක් දීලා..ඒවා යුතුකං කියලයි මට කියල දුන්නේ එතුමිය ඉතින්...අහනව එහෙම නෙවි ඕන් ඒ කවුද බොලේ කියාලා...ඒවා බොහෝම ප්‍රයිවට් ඉන්ෆොර්...! ( පස්සේ කියන්නං අනේ..ඒක වෙනම පෝස්ට් එකක් ඉතින්..)

ඔය දික්වැල්ලේ තියෙනව හරිම ලස්සන පැත්තක් ඌරුගමුව කියල (මටම හරියන පැත්ත )..මම මගේ හැටේ හතලිහේ දෙබිඩි ජීවිතේ ගෙවන්නේ ඔන්න ඔය කියන ඌරුගමුව වසමේ..දන්දෙනියේ..හැබැයි ලුණු ගන්න හරි සිදාදියට, ඒ කියන්නේ දික්වැල්ලට එන්න එපැයි..ලුණු නෙවෙයි අනේ අර ෆුඩ්සිටි එකේ අයිනක තියෙන චූටි කවුන්ටරේ...රසම රස ලස්සනම ලස්සන බෝතලවල දාලා කෑන් වල දාලා (අයියූ අපිනම් ඔය කෑන් එක්ක නෑ හොඳේ..) තියෙන එව්වා ගන්න හැමදාම පුරුද්දට, අර මොණරු මගේ පැපොල් වගාවට උදේම ලෑන්ඩ් කරනවා වගේ, මමයි අටම් අයියයි සරායි (ආ අටම් අයියත් දැන් දෙබිඩ්ඩෙක්..හෙට අනිද්දා තවත් එක්කෙනෙක් එනවා... එයාට අපි එයාමකන්ඩිෂන් කරපු කාමර කෑල්ලක් ගහනවා මේ දවස්වල..) යනවා ඉතින්...!

අපි හරි පිළිවෙලට ජීවත්වෙන දෙබිඩ්ඩෝ..ඒ කියන්නේ හැම දේම ප්ලෑන් කරනවා..එහෙම නැතුව දෙබිඩ්ඩෝ නෑ නෑ ගොවියෝ වෙන්න බෑ මෙයා...ඉතින් අපි හැම හවසම, ඒ කියන්නේ උදේ ඉඳන් පොලොව ගහකොළ එක්ක හැප්පිලා, ගහකොළ කියන්නේ, පොල්, ගම්මිරිස්, කුරුඳු, අඹ, පැපොල්, දොඩම්, බුලත් යනාදී ගහකොළ හොඳේ...සෑට මොනාද කරන්නේ කියන එක එහෙම මාස්ටර් ප්ලෑන් ගහලා එහෙම තමයි ලේස්ති වෙන්නේ...ෆුඩ් සිටිය නම් හැමදාම (පෝය ඇරෙන්න ) අපි වෙනුවෙන් අපි වගේ එකට ඉන්නවා..ඒ උනාට මේ සුද්දා...හුහ්....!

මෙහෙමයි..දික්වැල්ලේ වැඩියෙන්ම ඉන්නේ ෆුඩ්සිටි සුද්දෝ.ඒත් මේ... ඒ සුද්දොන්ගෙන් එකෙක් නෙවී...අපේ සුදු මල්ලි...දික්වැල්ල හංදියේ ඉන්න අතිසාර්ථක ව්‍යාපාරිකයා...සුදු මල්ලියා..ඔය පහල පින්තූරේ ඉන්නේ..අන්න එයා..! 

බලන්නකෝ ඉතින්...!

එයා තමයි අපිට උපරිම සහයෝගය (ඒ කිව්වේ හැන්දෑව සොඳුරුම ආකාරයකට ගෙවීමට ) දෙන කෙනා..ඒ උනාට එයාට ඕනි දවසට විතරමයිනේ එයා බිස්නස් ඒක කොරන්නේ...!

අපේ මාස්ටර් ප්ලෑන් ඔක්කොම සුනුවිසුනු කරනවා මේකා...හැබැයි දෙයියනේ කියලා මෑන්ස් හිටිය දවසට අපි දිව්‍යලෝක සැප ලබන්නේ..(හැලපයියට ඉරිසියා වෙන්න ඕනි ඕන් දැන්..) ....!

මෙතනින් එහා ලියනවා වෙනුවට, ඔය පහල තියෙන පින්තූර ටික බලන්නකෝ..එතකොට තේරුම් ගනීවි හැමෝම මොකෝ මම (මම විතරක්ම නෙවෙයි අටම් අය්යා, සරා..ලඟදීම තවත් අතිසාර්ථක ජීවියෙක්) ඇයි මේ අහිංසක දකුනේ හැංගිච්ච ගමකට මෙච්චර සෙනෙහේ බැන්දේ කියලා...!

ඒකක් රුපියල් 20 යි මේ පැටිස්...!

රුපියල් හයේ වඩේ...ඊට එහායින් තියෙන ඒවා මාරයි...!

සුදුමල්ලියාගේ නෝනා වගේ චිකන් බදින්න අපිට නම් බෑය..!

බයිට් සෙට් එක හදනකං කෑමට සුදුමල්ලියාගේ නෝනාගේ පාන් ටෝස්ට් සහ කට්ලට්ස්...!

බොස් මොනාද බයිට් එකට දාන්නේ...?

ආ..සුදු මල්ලි..මට චිකන් කෑලි හතරක් කපලා, පැටිස් හයක් කපලා හදලා දෙන්න..ආ කඩල ටිකකුත්..පනහක වගේ හොඳේ...

බොස් දැල්ලෝ දාන්නද දෙකක් තුනක්....

හා...!

බොස්..කෑමට...?

ඉඳිආප්ප දාන්න සුදුමල්ලි...!

බොස්ටත් එක්ක නේද....?

ඔව්....!

කී දෙනෙකුටද බොස්...

මාත් එක්ක දෙන්නයි මල්ලි..!

බොස් හැත්තෑවක් දාන්නං...(ඒ සුදු මල්ලිගේ නෝනා...)

බොස් පරිප්පු හොදි වලට චිකන් හොදි ටිකක් දාන්නං හොඳේ,,,...!

හා.....!

බොස්...බයිට් එක උනුයි..වත්තට ගිය ගමන් පාර්සලේ අරින්න හොඳේ.....!

අපේ ලොකු අම්මාවත් මේච්චර ලවෙන් කෑමක් දිලා නෑ ඕයි...!

ඉතින් කොහොමෙයි දන්දෙනිය දාලා යන්නේ.....!

නැද්ද හැලපේ...!

නැද්ද ...?

ප.ලි..: ලොකු අම්මා කෙනෙක් ගැන මම තාමත් හීන මවමි...ඇය මට හමුවී ඇත..රසම රස කැම වේල් උයාගෙන මා එනකන් ඈ කොවිල් යන්නත් එක්ක කොච්චරනං ඇවිත් ඇද්ද අප්පා...හීනයක්ම උනා නොව මගේ ලොකු අම්මා...!